Πολλοί θεωρητικοί προσπάθησαν, κατά καιρούς, να ορίσουν τι είναι ποίηση. Οι ορισμοί πολλοί και αυτό δείχνει ότι η έκφραση μιας εσωτερικής ροής δεν επιδέχεται καλούπια. Δεν ξέρω, λοιπόν, εάν οι πέντε ενότητες γραφής που περιλαμβάνονται στο βιβλίο αυτό υπό τον γενικό τίτλο «Πρώτα θα φύγουν τα πουλιά» εμπίπτουν στην κατηγορία «ποίηση». Ξέρω ότι είναι η φωνή μου που μιλά το ατομικό και το συλλογικό, βουτηγμένη στα μελάνια της ταυτοχρόνως όμορφης αλλά και μελανής ύπαρξής μας. Φωνή από την πόλη της Αθήνας ή από των αγαπημένων νησιών Αίγινας και Κέας. Λόγος λιτός, πολύ λιτός διασταυρώνεται κατά κύριο λόγο με αυτόν των Ιαπώνων ποιητών.
Αλλά και Ρώσοι, Γάλλοι, Ισπανοί και Έλληνες ποιητές συνδράμουν αθέατοι σε αυτές τις ασκήσεις θάρρους επί χάρτου που για χρόνια κατοικούσαν σε συρτάρια. Πήρα απόφαση και ... βγήκα.
Και ελπίζω να συναντηθούμε.

Εξορίες μητριές
ανάποδες πατρίδες
άντε να κανονίσεις την σπορά
χωρίς την φωνή του γεράνου
νοτερή ερημία
και κλάμα παιδιού
φέρνει ο βοριάς
σαν φυσά κεντρισμένος