Χρέος και Ιστορία, δυο λέξεις ταυτόσημες με τη σημερινή Ελλάδα και τους Έλληνες.
Χρέος, μια λέξη αρνητικά φορτισμένη, φλέγον ζήτημα διαχείρισης ηγετών σε όλο το εύρος της ιστορίας από τον Χαμουραμπί και τον Σόλωνα μέχρι τον Μέγα Κωνσταντίνο.
Είναι νομισματικό το ζήτημα του χρέους ή αποτελεί απλώς αντανάκλαση της συλλογικής ηθικής, απότοκος μιας εθιμικής υιοθέτησης του θρησκευτικού οικοδομήματος όπως μας έχει κληροδοτηθεί;
Μήπως το χρέος είναι Ηθική και η διαφορετική αντίληψη για αυτό μεταξύ των κοινωνιών τίποτα άλλο εκτός από την υποκειμενική θεώρηση του κεφαλαίου;
Ποια η εξέλιξη της αντίληψης του κεφαλαίου μεταξύ Ανατολής και Δύσης και ποιες οι εκατέρωθεν προσδοκίες;
Ποια η παιδεία και η κουλτούρα περί κεφαλαίου τα χρόνια της τουρκοκρατίας;
Πώς διαμόρφωσαν την ελληνορθόδοξη Ηθική περί χρέους;
Μπορεί η ελληνική κοινωνία να κατανοήσει την Προτεσταντική Ηθική της Δύσης;
Τι δεν κάναμε για δεκαετίες ως κράτος και τι μπορούμε να κάνουμε τώρα;
Πώς μπορούμε να βρούμε την άκρη του νήματος που θα αποτελέσει το εφαλτήριο να αποδεχτούμε τον εαυτό μας και για μια νέα ρεαλιστική και δημιουργική αντίληψη των πραγμάτων;