Στο βάθος της νύχτας και της ζούγκλας, στις απέραντες χέρσες εκτάσεις των συνόρων του Μεξικού με τις Ηνωμένες Πολιτείες, σε τόπους ρημαγμένους από τη διαφθορά και την απόγνωση, οι άνθρωποι μετατρέπονται σε εμπορεύματα, η βία είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο συμβαίνουν όλες οι ιστορίες, ένας τόπος όπου τα πάντα αλλοιώνονται από τη μιζέρια και την αναξιοπρέπεια των όντων που τον κατοικούν. Είναι ο ίδιος, όμως, τόπος όπου εκτυλίσσεται μια αινιγματική ιστορία ενός απρόσμενου έρωτα, ανάμεσα στην Επιτύμβια και στον Επιτάφιο, αρχηγών της συμμορίας των διακινητών. Μέσω των πρωταγωνιστών και του πλήθους των μεταναστών, η ατομικότητα των οποίων αποσυντίθεται σταδιακά, ο Εμιλιάνο Μόνχε απεικονίζει αυτό το ολοκαύτωμα του 21ου αιώνα, αποκαλύπτοντας τη φρίκη και τη μοναξιά, αλλά και την πίστη και την ελπίδα που μάχονται στην καρδιά του ανθρώπου.
Το μυθιστόρημα τιμήθηκε με το Premio Iberoamericano de Novela Elena Poniatowska το 2016.