Στις πρόβες για το ανέβασμα του σαιξπηρικού Ριχάρδου Γ΄, ένας σκηνοθέτης φέρεται αυταρχικά και παρενοχλεί έναν νεαρό ηθοποιό. Πολλά χρόνια μετά το ανέβασμα της παράστασης, ο ηθοποιός αποφασίζει να μοιραστεί την ιστορία του.
Ο αστερίσκος στον Ριχάρδο ΙΙΙ* καταδεικνύει τις σκοτεινές ιστορίες κατάχρησης εξουσίας πίσω από τις κλειστές πόρτες των προβών, που όλο και πιο συχνά πλέον έρχονται στη δημοσιότητα.
Η Αγγελική Σπυροπούλου, Καθηγήτρια του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, αναφέρει στο Επίμετρο της έκδοσης: «Πρόκειται για ένα “έργο μέσα στο έργο” και μάλιστα για “θέατρο εν θεάτρω”. Έστω και παροδικά συνομιλούν και πάλι το παρόν και το παρελθόν, οι δύο εαυτοί, ο τότε νεαρός ηθοποιός και πλέον ώριμος αφηγητής της ιστορίας του σήμερα, χαρίζοντας στο τέλος μια στιγμή συμφιλίωσης, ίσως και μια αναλαμπή ελπίδας για την ανάκτηση χαμένων ονείρων, μετά την κάθαρση της εξομολόγησης».