«Είναι Κυριακή και όπως βλέπεις εργάζομαι. Εμείς οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ποτέ Κυριακές και αργίες. Σκεφτόμαστε συνεχώς τη δουλειά μας. Ακόμα και όταν ξεκουραζόμαστε, καινούργια σχέδια τριγυρίζουν στο μυαλό μας και συχνά, τη νύχτα, όταν όλοι κοιμούνται, εμείς ξαναγυρίζουμε στο ατελιέ μας… Συμβαίνει κάτι πάνω από τις δυνάμεις μου! Όταν τα χέρια μου αρχίζουν να δουλεύουν, δε μπορώ πια να τα συγκρατήσω. Αρπάζουν ό,τι βρίσκεται γύρω τους: χαρτιά, κουρέλια, παλιά κομμάτια ξύλο, γύψο, χαρτόνια. Τα πλάθουν, τα λυγίζουν, τα λαξεύουν, τα τεμαχίζουν, τα καρφώνουν, τα κολλάνε. Και υπογράφουν με το όνομά μου: Πικάσο».