Με μεταφορικό μέσο την κατανοητή και άμεση ποίηση της ομότεχνης φίλης Γεωργίας Λαμπάρα, τα 27 ποιήματά της τα οποία άλλοτε είναι φτιαγμένα από σκέψεις και άλλοτε από συναισθήματα, απογειώθηκα από το "Ονειροδρόμιο" με προορισμό το όνειρο...

Μια ζωή γεμάτη Μάηδες, χρώματα, θάλασσα, ουρανό, ηλιοβασιλέματα, πανσελήνους, ειπωμένα κι όχι ανείπωτα λόγια, λουλούδια, αγάπη, έρωτα, αραξοβόλια απάνεμα, αγκαλιές, εξομολογήσεις, νιότη κι έναν φάρο άσβεστο που φωτίζει τον δρόμο!

Δίχως ντροπές, φόβο για το τι θα πουν οι άλλοι, περιορισμούς, άπιαστα πράγματα, άγχη, καημούς, θλίψη και έρωτες χειμώνες χωρίς ξημέρωμα σε έναν μικρόκοσμο που έχει το χρώμα των νεκρών, τους οποίους μεταφέρει ένα τρένο που γερνά.

Σας προτείνω να κάνετε κι εσείς αυτό το ταξίδι!~Ν' αγκαλιάζεις τους ανθρώπους που αγαπάς

να μπλέκονται οι μυρωδιές και να υφαίνουν όνειρα

να κλείνουν τα μάτια και να στεγνώνουν δάκρυα

να πάλλονται οι καρδιές, να ζωντανεύει η ελπίδα~~Είναι το αυτονόητο

που αψηφά το δεδομένο

και το καθημερινό

που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει

από το αιώνιο~