Ξεκίνησα να διαβάσω ένα δυο ποιήματα από τη συλλογή της Γεωργίας και με απορρόφησε η γραφή της τόσο που το τελείωσα μεμιάς.

Η ποιήτρια στη συλλογή της αυτή, που παρεμπιπτόντως είναι η πρώτη της, μας συστήνεται δυναμικά. Πλέκει τις λέξεις με πολύ έντεχνο τρόπο, παίζει πού και πού με αυτές και φαίνεται ότι τις κατέχει, τις ελέγχει, τις έχει δαμάσει. Γιατί οι λέξεις έχουν ζωή, ήχο, χρώμα και η Γεωργία καταφέρνει να τα αποδώσει όλα αυτά και να μας ξυπνήσει αισθήσεις και συναισθήματα.

Βαθιά στοχαστικά τα ποιήματά της, ενίοτε δίνουν ύδωρ να ανασάνεις και τροφή για να σκεφτείς. Σε κάποια έχει έμμετρο στίχο και στα περισσότερα ελεύθερο. Γραμμένα κάποια στο πρώτο πρόσωπο και κάποια στο δεύτερο υμνούν την αγάπη, την ελπίδα, τον πόνο, την ελευθερία, τη νοσταλγία, τη ζωή.

Είναι ένα πολύ ωραίο ανάγνωσμα και μια καλαίσθητη έκδοση.

Με μεταφορικό μέσο την κατανοητή και άμεση ποίηση της ομότεχνης φίλης Γεωργίας Λαμπάρα, τα 27 ποιήματά της τα οποία άλλοτε είναι φτιαγμένα από σκέψεις και άλλοτε από συναισθήματα, απογειώθηκα από το "Ονειροδρόμιο" με προορισμό το όνειρο...

Μια ζωή γεμάτη Μάηδες, χρώματα, θάλασσα, ουρανό, ηλιοβασιλέματα, πανσελήνους, ειπωμένα κι όχι ανείπωτα λόγια, λουλούδια, αγάπη, έρωτα, αραξοβόλια απάνεμα, αγκαλιές, εξομολογήσεις, νιότη κι έναν φάρο άσβεστο που φωτίζει τον δρόμο!

Δίχως ντροπές, φόβο για το τι θα πουν οι άλλοι, περιορισμούς, άπιαστα πράγματα, άγχη, καημούς, θλίψη και έρωτες χειμώνες χωρίς ξημέρωμα σε έναν μικρόκοσμο που έχει το χρώμα των νεκρών, τους οποίους μεταφέρει ένα τρένο που γερνά.

Σας προτείνω να κάνετε κι εσείς αυτό το ταξίδι!~Ν' αγκαλιάζεις τους ανθρώπους που αγαπάς

να μπλέκονται οι μυρωδιές και να υφαίνουν όνειρα

να κλείνουν τα μάτια και να στεγνώνουν δάκρυα

να πάλλονται οι καρδιές, να ζωντανεύει η ελπίδα~~Είναι το αυτονόητο

που αψηφά το δεδομένο

και το καθημερινό

που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει

από το αιώνιο~