ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ από την Περισπωμένη η συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του Τάκη Αναστόπουλου, που έφυγε από τη ζωή το καλοκαίρι του 2019. Πρόκειται για ποιήματα που εστιάζουν με ρεαλιστική διάθεση σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής, χωρίς στοιχεία υπερβολής και ισχυρής δραματοποίησης. Ταυτόχρονα εγείρουν προβληματισμό για τα κριτήρια που αναδιαμορφώνουν τις εσωτερικές δυνάμεις και ισορροπίες που καθορίζουν τον συγγραφέα, αναδεικνύοντας με λιτή γλώσσα το γεγονός ότι όλα πάντοτε αρχίζουν. Όλα κατευθύνονται διαρκώς σε μία επόμενη φάση.

Συχνά και παράλληλα ο Τάκης Αναστόπουλος εκφράζει την αγωνία του για την ορθή χρήση των λέξεων. Η σεμνότητά του, άλλωστε, απέναντι στην ποίηση φαίνεται να τον αποθάρρυνε από το να προχωρήσει στη δημοσίευση των ανέκδοτων ποιημάτων του, που θα περιληφθούν τελικά στην παρούσα έκδοση. Ωστόσο, όπως σημειώνει στον πρόλογό του ο ποιητής, κριτικός και βιβλιογράφος Δημήτρης Δασκαλόπουλος, «όταν ολοκληρωθεί η επανέκδοση των ποιητικών και πεζογραφικών βιβλίων του Τάκη Αναστόπουλου, είμαι βέβαιος πως θα εκτιμηθεί, έστω και εκ των υστέρων, η γνήσια, ανεπιτήδευτη φωνή του, και η γενικότερη ευγένεια του χαρακτήρα του».
* * *
ΑΡΤΕΣΙΑΝΟ ΦΡΕΑΡ

Διαλέγω τις λέξεις μία μία —τα καλύτερα Ελληνικά μου—
Διανθισμένες με λίγα Γαλλικά εσπερινών ερώτων,
ειπωμένες στη δροσιά αρτεσιανού φρέατος,
και τις φυλάω σε κουτί επιχρωματισμένο.

Θα μας χρειαστούν ξανά μετά από χρόνια, λέω.