Ο 20ός αιώνας δεν ανέτειλε ούτε μια μέρα νωρίτερα από τις 28 Ιουλίου 1914, με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Με βεβαιότητα προδιαγράφηκε και σημαδεύτηκε από τις πολιτικές εξελίξεις στη Ρωσία και τη Ρωσική Επανάσταση. Μέσα από την αφήγηση ενός πρώην μουζίκου και εντέλει έμπιστου του πρίγκιπα Στρογκανόφ, ο οποίος υπήρξε επιστήθιος φίλος και σύμβουλος του τελευταίου τσάρου, περιγράφεται η πορεία της ρωσικής ιστορίας προς τον Μεγάλο Πόλεμο και την Επανάσταση. Πρόκειται για την εξιστόρηση της ζωής ενός ανθρώπου ο οποίος, μέσα από την προσωπική του διαδρομή, τις μεταπτώσεις, τη διαρκή αναμέτρηση με τις αντιφάσεις και αμφιταλαντεύσεις ενός περιπετειώδους βίου, αναζητά τη γνήσια έκφραση, το αυθεντικό της ύπαρξης.

Κατά την καταγραφή των γεγονότων της πορείας της ρωσικής κοινωνίας προς την ανατροπή του τσαρικού καθεστώτος και την εμβληματική επανάσταση, αναδεικνύεται η νομοτελειακή νωθρότητα που καταλαμβάνει τις «ελίτ», η οποία κυρίως προκύπτει από την αλαζονεία, την πίστη στο αμετάβλητο και απρόσβλητο των προνομίων και της επιβολής τους. Το βιβλίο αποτελεί υπενθύμιση της κορυφαίας χίμαιρας που προσβάλλει τις κοινωνίες και τις ηγεσίες τους σε σχέση με τη βεβαιότητα και την πίστη για μια απρόσκοπτη σταθερότητα, για το διαρκές αληθές της πραγματικότητάς τους, όλων αυτών που προϊόντος του χρόνου η λάμψη τους ξεθωριάζει, ώσπου κατακρημνίζονται στα ερείπια της διάψευσης και της ακύρωσης, της μοιραίας και σπαρακτικής ανατροπής.

Το ιστορικό αυτό μυθιστόρημα επιχειρεί να υπενθυμίσει το ευμετάβλητο και ασταθές της ανθρώπινης ύπαρξης, το αδυσώπητο πρόσωπο της ειμαρμένης, αναγνωρίζοντας στο σήμερα σημεία των καιρών μιας επερχόμενης κατάλυσης των κορεσμένων βεβαιοτήτων ενός πολύπαθου «παρόντος».