Σ’ ερημοκλήσι
Σ’ ερημοκλήσι ανεμοδαρμένο στην πλαγιά,
μπήκα ευλαβικά να κάνω το σταυρό μου,
ν’ ανάψω ένα κεράκι στο Χριστό, στην Παναγιά
και να κοιτάξω μέσα μου, ποιο είναι το κακό μου.

Να ’δω τα κρίματά μου και να ξομολογηθώ
στον Πλάστη, Κύριό μου και Θεό μου,
αυτά που θελημένα ή αθέλητα θαρρώ
έπραξα κι έκανα κακό στον εαυτό μου,

ή στο συνάδελφο, στο φίλο, ή στο συγγενή,
σ’ αυτόν που ζήλευα για όσα εγώ δεν έχω,
και μου ’ρθε φώτιση απ’ τ’ αναμμένο το κερί:
έχει ο καθένας χάρισμα δικό του, να αντέχω.

Κοίταξα την εικόνα που ’χουν χρώματα σβηστεί,
και ζήτησα επίμονα να έχω συμβουλή της:
Ο διπλανός μου άραγε δικό του δρόμο να διαβεί;
Και τότε αγέρας φύσηξε! Κουνάει την κεφαλή της.

Τήνος 23 Ιανουαρίου 2024