Το Λεξικό Γλωσσικού Ιδιώματος Αγχιάλου Ανατολικής Ρωμυλίας του Στυλιανού Λασκαράκη παρουσιάζει ένα πανόραμα του λεξιλογίου της Αγχιάλου Εύξεινου Πόντου. Συγκεκριμένα, περιλαμβάνει στοιχεία του ιδιώματος με τη μορφή που είχε μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα στην Αγχίαλο της Ανατολικής Ρωμυλίας και στοιχεία του ιδιώματος όπως αυτό άρχισε να διαμορφώνεται από το 1906 και μετά, όταν οι Αγχιαλίτες αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν από την πατρογονική τους εστία και να καταφύγουν ως πρόσφυγες στον ελλαδικό χώρο, στην Νέα Αγχίαλο Μαγνησίας και στην Αγχίαλο Θεσσαλονίκης.
Από διαλεκτολογικής άποψης, το ιδίωμα της Αγχιάλου οφείλει να συνεξετάζεται μαζί με τα λοιπά ιδιώματα της Βόρειας Θράκης-Ανατολικής Ρωμυλίας, με τα οποία μοιράζεται κοινά χαρακτηριστικά τόσο σε φωνητικό όσο και σε γραμματικό, αλλά και σε λεξιλογικό επίπεδο.
Το αγχιαλίτικο ιδίωμα μεταμορφώθηκε με την πάροδο του χρόνου και απομακρύνθηκε από την αρχική μορφή του, υπό την επίδραση της Νέας Ελληνικής.