Δυο ζωές που ενώθηκαν, όπως μόνο ο χρόνος ξέρει να κάνει…
Ο Ορέστης Παπαγεωργίου είναι δάσκαλος σε ένα δημοτικό σχολείο του Βύρωνα. Το μοναδικό μάθημα που δε θέλει να διδάξει στους μικρούς μαθητές του είναι η Ιστορία. Το παρελθόν έχει γίνει για αυτόν ένα κοφτερό μαχαίρι με την αιχμή του να καταλήγει σε μία κρυμμένη πληγή. Το παρελθόν κάποτε κατάπιε τον πατέρα του και τώρα κρατά παγιδευμένη τη μητέρα του. Το μόνο που θέλει ο Ορέστης είναι να μην ασχοληθεί ποτέ ξανά με τη συγκεκριμένη διάσταση του χρόνου. Όλα όμως αλλάζουν, μόλις βρεθεί μπροστά σ’ ένα ξύλινο κουτί. Μέσα του υπάρχουν χαρτιά πυκνογραμμένα με την ιστορία του λιποτάκτη της Σμύρνης.

13 Μάϊου 1898
Οι κάτοικοι της Κουτσούφλιανης Καλαμπάκας καίνε τα σπίτια τους κι εγκαταλείπουν το χωριό τους, επειδή αυτό βρίσκεται πλέον στην Τουρκική επικράτεια μετά τον ατυχή πόλεμο του 1897. Μια εξαμελής οικογένεια, ωστόσο αρνείται να ακολουθήσει την πορεία των υπολοίπων. Ένας κύκλος αίματος ξεκινά.
Πειραιάς (1880)
Ιωάννινα (1898)
Θεσσαλονίκη (1908-1912)
Αθήνα (1912-1921)
Σμύρνη (1921-1922)
----------------------------------
Μερικούς ανθρώπους τους βάζει η Ιστορία στο σημάδι και τους αλλάζει τη ζωή με τα μεγάλα γεγονότα της. Η αρχή έγινε με το καμένο χωριό το 1898. Ένα καμένο χωριό της Θεσσαλίας από τους ίδιους τους κατοίκους του. Μια εξαμελής οικογένεια που αρνείται να ακολουθήσει την πορεία των υπολοίπων. Ένας κύκλος αίματος που ξεκινά. Το τέλος; Ένα καράβι που έπλεε στην καταχνιά κι άφηνε πίσω του τη Σμύρνη να καίγεται. Παντού φωτιά στη ζωή του Γιώργου Αλεξίου. Φωτιά και φονικά…