Στις 8 Φεβρουαρίου 1944 το ατμόπλοιο Petrella, ασφυκτικά γεμάτο με περίπου 3.100 Ιταλούς στρατιώτες, βυθίστηκε από δύο αγγλικές τορπίλες στ᾽ ανοιχτά του κόλπου της Σούδας, στην Κρήτη. Οι Γερμανοί δεσμοφύλακες δεν έδωσαν δυνατότητα διαφυγής στους αιχμαλώτους που προσπαθούσαν να σωθούν πέφτοντας στα νερά του Αιγαίου. Πολλοί από αυτούς βοηθήθηκαν από Έλληνες ψαράδες που, βλέποντας το πλοίο στις φλόγες, δεν δίστασαν να αψηφήσουν τα αφρισμένα κύματα και τα μυδράλια. Ο Severino Larese, υπολοχαγός της μεραρχίας Siena, πατέρας της συγγραφέως, ήταν ανάμεσα σ᾽ εκείνους που διασώθηκαν αλλά στην οικογένειά του δεν μίλησε σχεδόν ποτέ γι᾽ αυτό το δραματικό συμβάν. Μετά τον θάνατό του, για να καλύψει ένα κενό, η συγγραφέας αποφασίζει να πάει σε αναζήτηση των γεγονότων που είχαν συμβεί στην Κρήτη και βρίσκεται απέναντι σε μια εκατόμβη των Ιταλών στρατιωτικών κρατουμένων (ΙΜΙ), των αιχμαλώτων του Χίτλερ. Το βιβλίο είναι ένα ταξίδι στον χρόνο και στους τόπους όπου ο Severino Larese πέρασε δύο τρομακτικά χρόνια της νιότης του, μια μαρτυρία των τραγικών γεγονότων που έζησε κάτω από τη γερμανική κατοχή ο κρητικός πληθυσμός και η εβραϊκή κοινότητα του νησιού, η αρχαιότερη της Ευρώπης, που εξολοθρεύθηκε στην Τελική Λύση.