Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά είμασθε σε θέση να ισχυρισθούμε ότι βρισκόμασθε ακόμη ένα βήμα πιο κοντά στην απάντηση του κρίσιμου ερωτήματος: Ποιος δολοφόνησε εν τέλει τον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια; Ενός ερωτήματος που απασχόλησε έντονα πολλές γενεές Ελλήνων, αλλά και κύκλους της διεθνούς κοινωνίας, από τη στιγμή της τραγικής δολοφονίας του πρώτου Κυβερνήτη, Ιωάννη Καποδίστρια, στις 6 παρά 10΄ τα ξημερώματα της Κυριακής 27 Σεπτεμβρίου / 9 Οκτωβρίου 1831, στην είσοδο του ναού του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο, έως και τις ημέρες μας.
Μάλιστα, η συγκεκριμένη απάντηση μπορεί να οριοθετηθεί αποκλειστικά και μόνο μέσα από τις φωνές, αλλά και τις σιωπές, ενίοτε, των αρχειακών τεκμηρίων, που, προϊόντος του χρόνου, είτε αποδεσμεύονται είτε μελετώνται προσεκτικότερα εκ νέου στα συμφραζόμενα των κρατικών αρχείων της πατρίδας μας ή και της αλλοδαπής. Και φυσικά, μέσα και από τα απομνημονεύματα και τις εκθέσεις των συγχρόνων με τα δρώμενα.
Ένα από τα συγκεκριμένα ομόλογα έργα, το ανέκδοτο βιωματικό Ημερολόγιο του Γεωργίου Ρηγανά, επικεφαλής της προσωπικής φρουράς του Έλληνα αρχηγέτη, στέκεται στο επίκεντρο της έρευνας αυτής και εκβάλλει με παρρησία και αποφασιστικότητα στη συγγραφή και τεκμηρίωση του ανά χείρας πονήματος με τον τίτλο: «Ποιος δολοφόνησε εν τέλει τον Ιωάννη Καποδίστρια; Το Ημερολόγιο του Γεωργίου Ρηγανά Διοικητή της προσωπικής φρουράς του Κυβερνήτη».
Είναι γεγονός ότι ο Κερκυραίος διπλωμάτης μόλις αντίκρισε τους επίδοξους εκτελεστές του κοντοστάθηκε και ίσως - ποιος ξέρει; - το ένστικτό του να του προκάλεσε θλιβερά προαισθήματα, που με γενναιό­τητα και δύναμη υπερνίκησε, βαδίζοντας προς τα εμπρός, προκειμένου να περάσει με το μικρό αυτό αλλά μοιραίο βήμα προς την αιωνιότητα.
Αυτό ήταν και το τέλος που είχε ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, σηματοδοτώντας την πρώτη πολιτική δολοφονία του ελληνικού κράτους, τη δολοφονία εν τέλει της πρώτης βραχύβιας Ελληνικής Δημοκρατίας!