To 1916, μεσούντος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, δύο πλοία με περισσότερους από εξακόσιους Γερμανούς φτάνουν στο λιμάνι του Κάδιθ από το Καμερούν. Οι Γερμανοί, που είχαν παραδοθεί στις ουδέτερες ισπανικές αποικιακές αρχές στα σύνορα του Καμερούν με τη Γουινέα, θα εγκατασταθούν και στη Θαραγόθα, όπου θα σχηματίσουν μια οικονομικά εύρωστη μικρή κοινότητα. Ανάμεσά τους ο προπάππους της Εύας και του Φέδε Σούστερ. Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, οι δύο αυτοί τελευταίοι απόγονοι μιας δυναστείας αλλαντοποιών θα θάψουν στο γερμανικό νεκροταφείο της πόλης τον μεγαλύτερο αδερφό τους, Γκάμπι.

Με αριστοτεχνικά κλιμακούμενο σασπένς, το μυθιστόρημα πραγματεύεται ένα από τα πιο επαίσχυντα και λιγότερο γνωστά επεισόδια στην ιστορία της Ισπανίας: πώς υπό διωγμόν στελέχη των Ναζί βρήκαν καταφύγιο στη χώρα και συνέβαλαν δραστικά στην άνοδο του Νεοναζισμού στη Γερμανία. Με αξιοθαύμαστη λεπτότητα, μέσα από τέσσερις καθηλωτικές πρωτοπρόσωπες αφηγήσεις, ο Ντελ Μολίνο αποτυπώνει την κόλαση στην οποία ενίοτε μετατρέπεται η οικογενειακή ζωή θέτοντας άβολα ερωτήματα: Διαγράφονται ποτέ οι αμαρτίες των γονιών; Και οφείλουν άραγε οι απόγονοί τους να τους λυτρώσουν από αυτές;

Ένα σπουδαίο μυθιστόρημα για την αναπόδραστη δύναμη του παρελθόντος και τη σκιά των προγονικών εγκλημάτων στις επόμενες γενιές.