Όταν οι φίλοι της τη ρωτούν πώς αισθάνεται, εκείνη πασχίζει να βρει τις λέξεις. Από τη γέννηση του γιου της νιώθει πως είναι χαμένη, κυριαρχημένη από μια εξωτερική δύναμη και αποκομμένη από τον κόσμο και την παλιά της ζωή. Αισθάνεται το μικροσκοπικό μωρό της σαν έναν ξένο με τον οποίο με δυσκολία θα δεθεί. Γιατί της φαίνεται ότι όλα όσα πίστευε –ως ακαδημαϊκός, φεμινίστρια και γυναίκα– δεν ισχύουν πια;

Η Κριστίνα Βέσελι αφηγείται μια συγκινητική ιστορία για το πώς έγινε μητέρα, αναμειγνύοντας τον προσωπικό της απολογισμό με τη δοκιμιακή έρευνα. Με καυστική διορατικότητα και τρυφερότητα περιγράφει το πώς η αυτοεικόνα της ως απελευθερωμένης γυναίκας συγκρούεται με τις επικρατούσες ιδέες για τη μητρότητα, τη θηλυκότητα και την αγάπη.

Ένα συγκινητικό, σημαντικό βιβλίο για την ευθραυστότητα της απελευθέρωσης. Μια αφοπλιστικά έξυπνη κριτική των κυρίαρχων απόψεων για τη θηλυκότητα.