«Λέω παραμύθια να ξορκίσω το κακό, να γίνουν όλα μαγικά μ’ ένα χορό».

Οι στίχοι του Σωκράτη Μάλαμα αποτυπώνουν συλλογικές και υπαρξιακές αγωνίες, με τρόπο υπαινικτικό και δωρική απλότητα. Σε πολλά από τα τραγούδια του καταγράφεται επίσης η αποστροφή του για τη μεγαλούπολη, η αποξένωση στις καθημερινές σχέσεις, οι διαψεύσεις και τα αδιέξοδα της σύγχρονης ζωής, ενώ άλλα υπερβαίνουν την ατομική εμπειρία και αποκτούν μια σχεδόν μεταφυσική διάσταση.
Βασικοί θεματικοί άξονες σε αυτό το σχεδίασμα ποιητικής βιογραφίας είναι η κοινωνική κριτική που ασκεί ο δημιουργός με τα τραγούδια του, η οπτική του για το «άστυ» σε μια εποχή διαρκούς κοινωνικής κινητικότητας, η βιωματική μαγιά και η ερωτική διάσταση των στίχων του, ενώ παράλληλα εξετάζονται ζητήματα σχετικά με το ελληνικό τραγούδι γενικότερα.
Στην προσπάθεια σύνθεσης του βιβλίου συνέβαλε ο ίδιος ο Μάλαμας, απαντώντας στις ερωτήσεις που του έθεσε ο συγγραφέας σχετικά με τα ευθύβολα τραγούδια του, που ενεργοποιούν τη σκέψη και τα συναισθήματά μας.