Η ανάδειξη του Ανθρώπου μέσα από τον ίδιο τον Άνθρωπο αποτελεί αδήριτη αναγκαιότητα. Να παρουσιαστεί το κόσμημα αυτό της φύσης όχι όπως φαίνεται, αλλά όπως πραγματικά είναι, συγκροτημένο και ολοκληρωμένο, με τις τεράστιες δυνατότητές του, αλλά και τις αδυναμίες του, που εκπορεύονται από τη δική του Φύση.
Πρόκειται για μια σκέψη, μια πρόταση θεμελιωμένη, σφυρηλατημένη και επεξεργασμένη στο πεδίο της εσωτερικής αντιπαλότητας, χωρίς σκοπιμότητες και προκαταλήψεις, με τις σταθερές πεποιθήσεις και τις δογματικές βεβαιότητες να αμφισβητούνται, να κλονίζονται και τελικά μερικά ή ολικά να αποδιαρθρώνονται και να αποδομούνται.
Η προσπάθεια αυτή αποσκοπεί παραπέρα στην ανάσυρση της ψυχικής δύναμης, που υπολανθάνει στο βάθος της ανθρώπινης ύπαρξης, που αγωνιά να μεταλαμπαδεύσει στον άνθρωπο την πνευματική δέσμη, ώστε να διακρίνει και να αναγνωρίζει το πραγματικό, το αληθινό. Οι αποφάσεις του θα εξαρτώνται από το βαθμό της συνειδητοποίησης και της πιστοποίησης της εσωτερικής ισορροπίας και αρμονίας, η αξία και το μέγεθος των οποίων θα καθορίσουν τη στάση του, την πορεία και τον προορισμό του.