«Στο ερώτημα ποιος είναι ο Άνθρωπος και ποιος ο αντι-Άνθρωπος η απάντηση είναι σαφής, αφού τα χαρακτηριστικά τους είναι καθαρά και η διαχωριστική γραμμή κάθετη.
Το αντι-ανθρώπινο γνώρισμα, που έχει για τα καλά ριζώσει στις συνειδήσεις των ανθρώπων, προσπαθεί για να γεμίσει το άδειο κουφάρι του με επιδερμικές αναζητήσεις και πρόσκαιρες φυτευτές απολαύσεις, προκειμένου να ικανοποιήσει τις τεχνητές φιλοδοξίες και επιθυμίες. Και, παρότι αποχωρεί από τον δικό του οίκο ανοχής, ανικανοποίητο, ξαναγυρίζει πάλι εκεί, αφού η νοσηρή σκέψη του δεν μπορεί να σπάσει τα στεγανά της περιχαράκωσής του. Το συγκεκριμένο μόρφωμα, οργανικό στοιχείο της κάλπικης και επίπλαστης κοινωνίας, ντοπαρισμένο και αφιονισμένο από τη μυρωδιά του χρήματος, οδηγείται στον πολιτικό, κοινωνικό και θρησκευτικό ενταφιασμό του.
Η αγωνία και ο αγώνας, οι εσωτερικές αψιμαχίες και συγκρούσεις θα εντείνονται έως ότου η πραγματική ανθρώπινη Φύση εμπεδωθεί και κυριαρχήσει. Η πάλη, στηριγμένη στην αμφισβήτηση, την αντίρρηση και την ανυπακοή, θα απαιτήσει την εκ βάθρων αλλαγή του συστήματος της εξάρτησης, της ταπείνωσης και της δουλοπρέπειας, θα προτάξει και θα δρομολογήσει νέες αρχές και αξίες και θα καθορίσει το μελλοντικό περιεχόμενο της ιστορίας».