Μολονότι έγινε γνωστός κυρίως για τη σχέση του με τον κινηματογράφο, ο Πιερ Πάολο Παζολίνι στον βαθύτερο ψυχισμό του υπήρξε πρωτίστως ποιητής. Και ο ανά χείρας τόμος με τίτλο Αναγάπητος εγώ εστιάζει σε αυτήν ακριβώς την πτυχή του, την ποιητική: μελετώντας, ανθολογώντας και μεταφράζοντας από τα ιταλικά στα ελληνικά, μέσα από το τεράστιο σε όγκο και αξία έργο που μας κληροδότησε, εκείνες τις ποιητικές συνθέσεις που επιτρέπουν να εισχωρήσουμε και στις διαπλοκές του μυαλού του και στον γοητευτικά μυστηριώδη κόσμο του δυναμικού, αλλά και τόσο μοναχικού, ανθρώπου που ήταν ο Παζολίνι.

Μια ψυχή μέσα μου, που δεν ήταν μόνο δική μου,
μια ψυχούλα σ\' εκείνον τον ασύνορο κόσμο,
μεγάλωνε, θρεμμένη από τη χαρά

ενός ανθρώπου που αγαπούσε, ακόμα κι αν
δεν ανταγαπιόταν. Κι όλα φωτίζονταν, με τούτη
την αγάπη. Ίσως, ακόμα παιδική και ηρωική

κι όμως από την πείρα ωριμασμένη
που είχε γεννηθεί στα πρανή της ιστορίας.
(Π. Π. Παζολίνι)