Ο Άτταλος, ένας αινιγματικός άντρας, ζει στη σιωπή της νύχτας, ακολουθώντας τα ένστικτα του. Στους δρόμους της Πομπηίας κινείται αθόρυβα, παρατηρώντας τους ανθρώπους, δίχως ποτέ να ανήκει στον κόσμο τους. Επιλέγει να παραμένει μακριά από την κοινωνία των θνητών, μέχρι τη στιγμή που το βλέμμα του συναντά την Αμάρα.
Μια γυναίκα ταπεινής καταγωγής, σκλάβα στη ταβέρνα του σκληρού Σεκούνδου. Η Αμάρα κουβαλά στο κορμί της την φθορά μιας σκληρής ζωής μα στα μάτια της φωλιάζει μια σιωπηλή καθαρότητα, ένα φως που αρνείται να σβήσει. Η παρουσία της μαγνητίζει τον Άτταλο, ξυπνώντας μέσα του μια έλξη ανεξήγητη, μια ανάγκη που δεν μπορεί να αγνοήσει.
Η μοίρα υφαίνει αθόρυβα το δικό της νήμα, καθώς η ζωή ξεδιπλώνεται κάτω από την σκιά του Βεζούβιου. Και όσο η νύχτα προχωρά, το σκοτάδι γίνεται όλο και πιο βαρύ.