Βαθιά μες στη σκιά του Μεσαίωνα, όταν οι φόβοι των ανθρώπων μεταμορφώνονταν σε μύθους και η άγνοια υπερκάλυπτε τη λογική, άρχισε το τρομακτικό φαινόμενο των διώξεων μαγισσών, με τις ευλογίες της Εκκλησίας και την ανοχή της άρχουσας τάξης.
Στους αιώνες που ακολούθησαν, και ιδιαίτερα τον 17ο αι. το φαινόμενο εντάθηκε. Η ίδια η λαϊκή μάζα, ποτισμένη με φόβο και προκατάληψη, τροφοδότησε την υστερία, ξεφεύγοντας από τον έλεγχο της Εκκλησίας και των πολιτικών.
Αντιλήψεις λαϊκές και λόγιες αποτυπώθηκαν σε φυλλάδια, βιβλία και δαιμονολογικά έργα. Κεντρικό ρόλο έπαιξε το διαβόητο έργο Σφυρί των Μαγισσών, που επηρέασε βαθιά θεολόγους και νομικούς στην Αγγλία. Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον εμφανίστηκε ο Matthew Hopkins, ο αυτοαποκαλούμενος «Γενικός Κυνηγός Μαγισσών». Μεταξύ 1645 και 1647, με ευρωπαϊκές μεθόδους και καταγγελίες, προκάλεσε εκατοντάδες θύματα, κυρίως γυναίκες, γράφοντας ένα ζοφερό κεφάλαιο στην ιστορία της αγγλικής μαγείας.
Αυτή η αφήγηση δεν είναι απλώς ένα ιστορικό χρονικό. Είναι ένας καθρέφτης τρόμου και προκατάληψης. Ένα έργο που αναδεικνύει την αλήθεια του παρελθόντος, προκαλώντας και συγκλονίζοντας κάθε αναγνώστη.