Ο χρόνος δεν γιατρεύει τις πληγές, τις απαλύνει όμως και αφήνει μία χαραμάδα φωτός προς την ελπίδα.

Τρεις γυναίκες άγνωστες μεταξύ τους. Τρεις διαφορετικές διαδρομές στον χρόνο. Τρεις γυναίκες που ο κόσμος στιγμάτισε τις ζωές τους αλλά η απώλεια τους έδωσε μία ευκαιρία να ζήσουν.

Η Ειρήνη δεν συγχώρησε ποτέ τον Πέτρο, που έφυγε από τη ζωή της τόσο άδικα και τόσο νωρίς. Η επιστροφή της στη Σητεία ήταν μονόδρομος. Ο πόνος της αβάσταχτος, μα τουλάχιστον εκεί είχε ζήσει μια ανέμελη παιδική ηλικία που φώτιζε έστω και αχνά τη ζωή της. Ώσπου, γνώρισε της Ευγενία. Μία γυναίκα που ήθελε να συγχωρέσει τη μητέρα της για τη σκληρή στάση απέναντι της και το γεγονός ότι της στέρησε το δικαίωμα στην ευτυχία. Και μαζί, αντάμωσαν την Έλενα, ένα νέο κορίτσι, που βασανίστηκε πολύ αλλά κατηγορήθηκε ακόμα περισσότερο μετά τον γάμο της με ένα κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερό της άντρα.

Η ζωή τους πήρε μία νέα τροπή. Μοιράστηκαν το παρελθόν τους, τα λάθη τους, τις τύψεις. Γνώρισαν το έρωτα και κατάφεραν να συγχωρήσουν τα πιο μεγάλα κρίματα και να δικαιολογήσουν πράξεις που ποτέ μέχρι τότε δεν μπόρεσαν. Μα πιο πολύ, βοήθησαν η μία την άλλη να αναζητήσουν το μερίδιο τους στην ευτυχία.