«Φωτιά, αέρας και νερό, τρία από τα τέσσερα πρωταρχικά στοιχεία, είναι αυτά που συναπαρτίζουν την φύση του Αχιλλέα· η φύση του, ακριβώς επειδή στην απόλυτη ουσία της αποδεικνύεται ξεκάθαρα στοιχειακή, φανερώνεται στον επικό μύθο ως αυτό που αληθινά είναι: ο Αχιλλέας είναι η ψυχή, είναι ο θυμός (το θυμικό), και είναι ακόμη η μῆνις αυτή καθ’ εαυτήν –με άλλα λόγια, ο Αχιλλέας είναι το ίδιο το έπος.
Η λέξη «ψυχή», όταν την χρησιμοποιούν ο Όμηρος και οι σύγχρονοί του επικοί, είναι ακόμη μια λέξη αθώα. Δεν έχει ακόμη και από καμιά ηθική ενοχοποιηθεί για οτιδήποτε, δεν έχει αποκτήσει μεταφυσικό νόημα. Σημαίνει την ζωή, με όλο της το πάθος και τις εντάσεις της».