Μια πόρτα ανοίγει στο Αιγαίο. Και μαζί της, ξετυλίγεται μια αληθινή ιστορία που μοιάζει με παραμύθι, ειπωμένο με εικόνες, φωτογραφίες και μικρές καθημερινές στιγμές που έγιναν πολύτιμες μέσα στην απροσδόκητη σιωπή της καραντίνας.
Δύο γυναίκες, μακριά η μία από την άλλη, συνδέονται μέσα από μια ασυνήθιστη, ποιητική επικοινωνία. Ανταλλάσσουν εικόνες: τρυφερές καλημέρες, θαλασσινά τοπία, ανθισμένα μπαλκόνια, φεγγάρια και εποχές – ένα είδος «ημερολογίου της ψυχής» που ανακουφίζει, εμπνέει και τιμά τη ζωή.
Μέσα από αυτή την τελετουργία της εικόνας, γεννιέται κάτι σπάνιο: μια φιλία βαθιά, μια πράξη αντίστασης στην απομόνωση, ένα νήμα νοήματος στην πιο παράξενη εποχή του καιρού μας.
Ένα βιβλίο για τη μνήμη, για την απώλεια, για την ελπίδα. Και για τη δύναμη που έχουν τα μικρά πράγματα – όταν τα μοιράζεσαι.