“Στο πλευρό της Αρτέμιδος αναπαύονται γαληνεμένα τα άγρια θηρία. Λέοντες και λέαινες οδηγούν το άρμα της όταν δεν περιπλανάται πεζή στους δρυμούς. Οι λύκοι που χαιρετίζουν την νύκτα της πανσελήνου, το δικό της όνομα κραυγάζουν με το αρχέγονο, πρωτόγονο ουρλιαχτό τους…”
“…Παραστέκει εξ ίσου στην μεστή αγωνία των γυναικών που κοιλοπονούν να γεννήσουν τα παιδιά τους και στην άγουρη σπουδή των εφήβων να αναλάβουν στα δικά τους πια χέρια το μέλλον της κοινότητας. Την ευθύνη για την επιβίωση ή τον θάνατο της κοινότητας. Το όνομά της είναι κραυγή μυητική, αρχέγονη, γήινη. Οι ποιητές την γνωρίζουν συχνά με το όνομα Σελήνη. Οι φιλόσοφοι θα την ονομάζουν πάντοτε Φύσι”.
Μία εμπεριστατωμένη μελέτη επάνω στον μύθο και την λατρεία της θεάς Αρτέμιδος από την κοινωνιολόγο και συγγραφέα Ουρανία Ν. Τουτουντζή.