Το βιβλίο ξεκινά σε ένα νοσοκομείο της Αλεξάνδρειας το 1933 όπου ο ποιητής κείτεται ετοιμοθάνατος, περικυκλωμένος από φίλους. Με πλούσιες λεπτομέρειες περιγράφεται η οικογένειά του και η φτώχεια τους όταν φεύγουν από την Αίγυπτο και πηγαίνουν στο Λίβερπουλ, το Λονδίνο, και την Κωνσταντινούπολη. Με την ενηλικίωση του ποιητή, η βιογραφία εστιάζει στην αγαπημένη του Αλεξάνδρεια, την πόλη που έθρεψε τη φαντασία του και έγινε για αυτόν μια μεταφορά για την ποίησή του αλλά και τη σύγχρονη ζωή. Οι συγγραφείς στη συνέχεια αναφέρονται στις σχέσεις του ποιητή με τους εφηβικούς συντρόφους του, τους φίλους του στη μέση ηλικία και αργότερα.

Επίσης, εξετάζεται προσεκτικά η ποίηση και η καλλιτεχνική διαδρομή του Καβάφη, από τους πρώιμους ποιητικούς πειραματισμούς του μέχρι την εκπληκτική του επανεπινόηση στη μέση ηλικία, όταν αποκήρυξε πολλά από τα γραπτά του και ανέπτυξε μια νέα ποιητική, αυτή που τώρα ο κόσμος αναγνωρίζει ως καβαφική. Η μελέτη τελειώνει με το μνημόσυνο του συγγραφέα, όταν ο λογοτεχνικός κληρονόμος του επιχειρεί να αποσαφηνίσει τις αντιφάσεις του Καβάφη και να περιφρουρήσει την υστεροφημία του ανθρώπου που ριψοκινδύνευσε τα πάντα για την παγκόσμια καταξίωση.