Το βιβλίο εστιάζει στη σύνθετη σχέση του ελεύθερου και υπεύθυνου προσώπου με το ζήτημα της ιδιοκτησίας. Στο μνημειώδες έργο του, Βασικές γραμμές της Φιλοσοφίας του Δικαίου (1821), ο Χέγκελ έχει στοχαστεί διαλεκτικά αυτή τη δομική σχέση στην αστική κοινωνία, μέσα από πολυδιάστατη κατόπτευση του κοινωνικού βίου εν όλω.
Η συμβολή του ως προς αυτά διατηρεί υψηλή σπουδαιότητα και στον 21ο αιώνα. Σε ποιον βαθμό είναι εφικτό στην εποχή μας να είμαστε όντως πρόσωπα αυτεξούσια, όταν η κοινωνική μας υπόσταση αδράχνεται από σχέσεις ετερονομίας, εξάρτησης, εκμετάλλευσης; Τι περιθώρια για ουσιαστική αυτονομία καταλείπονται, όταν π.χ. το πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το ήμισυ του συνολικού πλούτου στον σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό; Πώς μπορεί το σύγχρονο Κράτος να εκπληρώσει την κατά τον Χέγκελ έλλογη αποστολή του για διασφάλιση των αναγκαίων θεσμικών και υλικών όρων της ελευθερίας, με αναπαλλοτρίωτα θεμελιώδη δικαιώματα, αλλά και με διάχυση της ευημερίας για όλους, ώστε κανείς και καμία να μην αφήνεται σε καθηλωτική κατάσταση χρείας ή εξαθλίωσης;
Η εγελιανή πολιτική φιλοσοφία, στα όρια του δικού της ιστορικού ορίζοντα, έχει διαλογιστεί εις βάθος πάνω σε όλα αυτά, αφήνοντας στις σημερινές γενιές μια εντυπωσιακή στοχαστική παρακαταθήκη.