Το βιβλίο «Δημιουργικότητα. Από τον Πάνα στον έρωτα», από τις εκδόσεις Κοντύλι, εξετάζει την ουσία της δημιουργίας ως μια εσωτερική πράξη που δρα αποκαθηλώνοντας το περιορισμένο Εγώ και εκφράζεται μέσα από κραυγές και σιωπές. Η δημιουργικότητα γεννιέται από μια ανάγκη επικοινωνίας και έκφρασης, φέρνοντας διαμάντια ψυχής και μεταμορφώνοντας τον πόνο σε νέα θεμέλια ζωής. Συμβαίνει σε ένα άχρονο πεδίο όπου, για λίγο, η αθανασία και τα θαύματα γίνονται πραγματικότητα. Η συγγραφέας, με αφορμή την προσωπική της αναζήτηση, μελετά έργα μεγάλων δημιουργών και φιλοσόφων, αναζητώντας το μυστήριο της δημιουργικότητας και της έμπνευσης. Πιστεύει ότι η δημιουργία δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των καλλιτεχνών, αλλά μια διαρκής έκφραση που αφορά όλους, όταν γίνεται με αγάπη. Τέλος, τονίζει πως η κοινωνία και η εκπαίδευση συχνά καταστέλλουν αυτή την αυθεντική έκφραση, προωθώντας λογικές που απομακρύνουν από τις ανάγκες της καρδιάς.

Ποια σχέση μπορεί να έχει ο Μπουκόβσκι με τον Όσκαρ Ουάιλντ; Ο Ναχμάνοβιτς με τον Καίσλερ; Ο Ρίλκε με τον Ηράκλειτο; Ο Μπαχ με τον Ταρκόφσκι; Ο Ελύτης με τον Φρόιντ; Το νέο βιβλίο της Μοσχίδη βουτάει στα βαθιά και ενώνει μερικούς από τους γίγαντες της σκέψης και της δημιουργίας με μια κλωστή: Τι σημαίνει «δημιουργώ»; Τι κάνει τον Άνθρωπο να δημιουργεί; Ποια είναι η βαθύτερη ανάγκη πίσω από τη δημιουργία; Η Μοσχίδη συνομιλεί με τα θηρία, πρόσωπο με πρόσωπο, δεν κάνει διατριβή. Αυτή είναι η πρωτοτυπία. Αλλά μιλάει για όλους μας. Όχι για Αυτούς. ΓΙΑ ΕΜΑΣ.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ (ΤΕΤΡΑΔΗΣ), ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ

Η Έλενα Μοσχίδη, έχοντας μελετήσει σε βάθος μια πληθώρα δημιουργών, φτιάχνει με δεξιοτεχνία το δικό της προσωπικό σύμπαν, στο οποίο βρίσκεται η πεμπτουσία της δημιουργικότητας, και μας κάνει κοινωνούς σε έναν κόσμο που μας έχει δώσει τη σοφία και την τέχνη του μέσα από τα βάθη των αιώνων. Μέσα από αυτόν ξεπροβάλλει ο νέος κόσμος που βιώνει τη νέα τεχνολογική επανάσταση. Ένα από τα επίκαιρα ερωτήματα που προκαλεί και μας προσκαλεί να διαλογιστούμε και να δώσουμε απαντήσεις είναι: «Μήπως η δημιουργία χρειάζεται την ενεργή προσοχή μας για να παραχθεί, αλλά και για να διαφυλαχθεί;»

ΠΕΠΗ ΛΟΥΛΑΚΑΚΗ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ