O κόσμος σείεται. Δώδεκα κραυγές από τα σκοτεινά του βάθη απειλούν το οικοδόμημά του. Ισάριθμες αφηγηματικές γέφυρες χαρτογραφούν την κοινωνικοπολιτική σαθρότητα, συνδέοντας τα συνειδησιακά αδιέξοδα δώδεκα ανθρώπων· ή μήπως ενός;
* Με αιχμηρές μεταβάσεις -από τον εμφύλιο του Μπουρούντι στη Βοστώνη της σιωπής και από το υπόγειο μιας πολυκατοικίας στο Φάληρο σε έναν άγνωστο αστεροειδή- οι ήρωες των ιστοριών, στο μεταίχμιο της ζωής τους, ακροβατούν μεταξύ παράδοξου και λογικού, αναζητώντας
τον έσχατο λόγο ύπαρξής τους στη Γη. Πρόσωπα υπαρκτά ή ανύπαρκτα, άνθρωποι ή όχι, θύτες ή θύματα, τροχοδρομούν προς την ίδια κατεύθυνση: Την κατάκτηση της ελευθερίας. Ο δρόμος μπορεί να είναι ένας, αλλά οι επιλογές πορείας πολλές, και η κατανόηση της ελευθερίας πολύπλοκη. Τα προσωπεία πέφτουν, αποκαλύπτοντας τις πτυχές του ψυχισμού τους που καθορίζει τη διαδρομή. Το ερώτημα κάθε φορά είναι: Πώς θα οδηγηθούν στη λύτρωση;
Κάποιος περπάτησε σε αυτή τη γη / ακολουθούν τα αχνάρια του τα πουλιά / χωρίς να υποψιάζονται ότι / αν ποτέ τον συναντήσουν / θα τα σκοτώσει.