Η ποιητική συλλογή «Αθώος Κυνόδοντας» επιχειρεί να φωτίσει την πρωτόγονη ανάγκη για επιβίωση μέσα σε έναν κόσμο που αυτοαποκαλείται «πολιτισμένος». Στους στίχους της αναδεικνύονται οι αντιφάσεις ενός εργασιακού περιβάλλοντος όπου η εργασία έχει χάσει τη δημιουργική της διάσταση και την έννοια της κοινωνικής συνύπαρξης, μετατρεπόμενη σε πεδίο άνισης μάχης, εκμετάλλευσης και ψυχικής φθοράς.
Οι λέξεις δίνουν φωνή στην ασφυξία του ατόμου, σε έναν κόσμο που απαιτεί διαρκείς θυσίες και αναπαράγει ανισότητες, όπου η εργασία παύει να είναι πράξη ελευθερίας ή αυτοπραγμάτωσης και καταντά μια αέναη διαδικασία επιβίωσης και επιβεβαίωσης.
Το βιβλίο καλεί τον αναγνώστη να αναμετρηθεί με τις παθογένειες που κρύβονται πίσω από την καθημερινότητα του «εργασιακού πολιτισμού» και να αναγνωρίσει πώς αυτές οι σκιές διαμορφώνουν τις σκέψεις μας, τις συμπεριφορές μας και τελικά τον τρόπο που συνυπάρχουμε.