Η Σοφία Τρικούπη, αδελφή του Χαρίλαου Τρικούπη, υπήρξε μια εμβληματική φιγούρα της ελληνικής ιστορίας. Έζησε στην καρδιά των πολιτικών εξελίξεων του 19ου αιώνα. Μια γυναίκα που και σήμερα θα ήταν σύγχρονη. Πήρε αποφάσεις που αψηφούσαν τις κοινωνικές συμβάσεις, αγάπησε έναν άντρα που αποτέλεσε τον βασικό πολιτικό αντίπαλο του αδελφού της, έζησε τη δική της επανάσταση με πόνο και δύναμη. Μέσα από τα μάτια της θα διαβούμε ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής ιστορίας και θα καταλάβουμε πολλά για το σήμερα. H Ιστορία είναι η ιστορία των ανθρώπων, και οι άνθρωποι που καθορίζουν την Ιστορία έχουν κι αυτοί αδυναμίες και πάθη, κάνουν λάθη, παρασύρονται από μικροπρέπειες, εγωισμούς, έρωτες και φιλοδοξίες, όπως φαίνεται σ‚ αυτό το σπουδαίο ιστορικό μυθιστόρημα.

Ο Φρέντυ Γερμανός έφερε στο φως την ιστορία μιας γυναίκας που δεν χώρεσε στα καλούπια της εποχής της.

Γνώρισα τη Γυναίκα από Βελούδο στο τέλος της δεκαετίας του ’50, από ένα αφήγημα του Ρούσσου στα Νέα με τίτλο «Η δεσποσύνη-πρωθυπουργός». Ο τίτλος δεν με ερέθισε ιδιαίτερα. Ήμουν ακόμα νεαρός ρεπόρτερ, δεν με ενδιέφεραν ούτε οι δεσποσύνες ούτε οι πρωθυπουργοί. Η ηρωίδα όμως με κέρδισε αμέσως. Μια ροζ φιγούρα σε μαύρο φόντο – μια γυναίκα που αγαπήθηκε από δύο πρωθυπουργούς (ίσως κι από έναν βασιλιά!), για να γεράσει στο τέλος ολομόναχη στην εχθρική Αθήνα του αιώνα μας. Στα επόμενα τριάντα χρόνια έκανα ρεπορτάζ για τη Σοφία Τρικούπη χωρίς να το ξέρω. Δεν είχα ακόμα κανένα σχέδιο στο μυαλό μου. Με μάγευε όμως ο ίσκιος της.
Φρέντυ Γερμανός