Στην ποίηση του Ευθύβουλου Ευθυβούλου, ο χρόνος δεν είναι γραμμικός αλλά
βαθύς· οι λέξεις δεν είναι στολίδια αλλά
σιωπηλές μνήμες, μεταμορφωμένες σε
ουσία. Η φωνή του ποιητή πάλλεται
ανάμεσα στην εσωτερική εμπειρία και τη
συλλογική συνείδηση, στον ψίθυρο της
απώλειας και την ελπίδα της ανάτασης.
Οι στίχοι του κινούνται με λεπτότητα και
δύναμη στις παρυφές της καθημερινότητας,
της νοσταλγίας, της μοναξιάς και της
ανθρώπινης αντοχής. Δεν εξηγούν·
φωτίζουν. Δεν κατακτούν· αγγίζουν.
Πρόκειται για μια ποίηση λιτή, ευθύβολη,
βαθιά υπαρξιακή, που αποκαλύπτει
περισσότερα απ’ όσα λέει.
[...]
Η μετάφραση του έργου στη βουλγαρική
γλώσσα, στο πλαίσιο της πολιτιστικής
δικτύωσης που προάγει ο Σύνδεσμος
Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου, αποτελεί
πράξη εμπιστοσύνης στον λόγο ως γέφυρα
μεταξύ των λαών. Μια υπέρβαση των
ορίων της γλώσσας, που ανοίγει τον δρόμο
για γόνιμο διάλογο και βαθύτερη κατανόηση μεταξύ των ανθρώπων.
Η ποίηση δεν ζητά να εξηγηθεί – ζητά
να βιωθεί. Και το έργο αυτό προσφέρεται
ακριβώς για εκείνους που αναζητούν
νόημα πίσω απ’ τ’ ουρανού την πόρτα.