Στην καρδιά της νορβηγικής φύσης, ανάμεσα σε βουνά, τρολ και σε ξεχασμένα χωριά, ένας νέος ο Πέερ Γκύντ ξεκινά το ταξίδι της ζωής – κυνηγώντας όνειρα, πλάθοντας φαντασιώσεις, τρέχοντας μακριά από κάθε τι αληθινό. Ο Πέερ παραμένει ένα παιδί που ακροβατεί διαρκώς ανάμεσα στη φαντασία, το όνειρο και την πραγματικότητα. Δεν αντέχει τον πόνο του κόσμου, ούτε το βάρος της ευθύνης. Αντί να συναντήσει τον ε-αυτό του, χτίζει ιστορίες, ρόλους και προσωπεία για να κρυφτεί πίσω τους. Όμως, στο τέλος, το ερώτημα παραμένει: ποιος υπήρξε στ’ αλήθεια; Ήταν ποτέ ο εαυτός του; Ο Βίλχελμ Ράιχ, σε μια από τις πρώτες ψυχαναλυτικές του μελέτες, βλέπει στον Πέερ Γκυντ την τραγική φιγούρα ενός ανθρώπου που δεν κατάφερε να σταθεί απέναντι στη ζωή χωρίς μάσκες. Που αρνήθηκε τη δέσμευση, τον έρωτα, τη φθορά – κι έτσι δεν μπόρεσε ποτέ να αγαπηθεί ούτε να αγαπήσει. Η μητέρα του, η Πράσινη Γυναίκα, η Σολβέιγ – τρεις γυναικείες μορφές που του δόθηκαν. Καμία όμως δεν μπόρεσε να τον κρατήσει. Κι όμως, μέσα από τα ψέματα και τις πλάνες του, ο Πέερ παραμένει βαθιά ανθρώπινος. Ένα πλάσμα που φοβάται, που ονειρεύεται, που προσπαθεί. Και στο τέλος, στην αγκαλιά της Σολβέιγ, ίσως, έστω για μια στιγμή, να βρίσκει αυτό που δεν τόλμησε ποτέ να είναι: ο εαυτός του.