Ακόμα και στην πιο βαθιά νύχτα, η αυγή πλησιάζει.
Αρκεί να βρεις τη δύναμη να κοιτάξεις — προς το φως.
Το νέο βιβλίο του Γιώργου Πολυμενάκου, Ιστορίες από μια αθέατη θάλασσα, είναι ένα σπονδυλωτό μυθιστόρημα που αφηγείται τη διαδρομή μιας ζωής από τα παιδικά χρόνια ως τη μέση ηλικία. Κάθε μία από τις δεκαοκτώ επιμέρους ιστορίες στέκεται ως αυτόνομο διήγημα, ενώ όλες μαζί υφαίνουν, σε διαφορετικές εποχές, τον καμβά μιας πορείας: από τις γειτονιές της ανάγκης και τις σχολικές αυλές της αθωότητας, ως την ορμή της νιότης και τα νοσοκομεία της αγωνίας.
Με λιτή γλώσσα και στοχαστικό ρυθμό, ο συγγραφέας δίνει φωνή σε πρόσωπα και σκιές του παρελθόντος, φωτίζοντας κρυμμένες πληγές. Η αφήγηση κινείται ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα, στο προσωπικό βίωμα και τη συλλογική εμπειρία, δημιουργώντας ένα θρυμματισμένο παραμύθι όπου η σιωπή και ο υπαινιγμός λένε περισσότερα από τα λόγια.
Κομβικό σημείο του βιβλίου είναι η στιγμή μιας απρόσμενης διάγνωσης στη μέση ηλικία — μια δοκιμασία που θολώνει τη γραμμή του ορίζοντα της ζωής και ανασύρει μνήμες που γυρεύουν δικαίωση.
Χωρίς να προσδιορίζει με ακρίβεια την ασθένεια, το μυθιστόρημα προσεγγίζει με ευαισθησία το τραύμα της αρρώστιας, αφήνοντας χώρο στον αναγνώστη να αναγνωρίσει δικές του οδύνες και απώλειες.
Οι Ιστορίες από μια αθέατη θάλασσα είναι ένα βιβλίο για όσα χάθηκαν, αλλά και για όσα επιμένουν να ζουν μέσα μας.