Τα βιβλία δεν είναι απλώς αντικείμενα. Είναι φωνές που συνομιλούν με τη μνήμη, τον χρόνο και την εμπειρία μας. Στις σελίδες αυτού του βιβλίου δεν θα βρει κανείς μια χρονολογική αφήγηση, αλλά τα ίχνη μιας διαδρομής: σχόλια, αναστοχασμούς, συνομιλίες με κείμενα, που τράβηξαν το ενδιαφέρον του συγγραφέα και σχετίζονται με την ποίηση, τη βυζαντινή αγιογραφία και τη σύγχρονη κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα.

Δεν είναι καταγραφή. Είναι διάλογος. Δεν είναι κατάλογος. Είναι προσωπική σιωπή που έγινε λόγος.

Ο αναγνώστης καλείται να ανακαλύψει ξανά τι σημαίνει να διαβάζεις — και τι σημαίνει να ζεις μέσα από τα διαβάσματα.

Ο Χρήστος Αντωνίου, δρ. φιλολογίας και ποιητής, μελετητής κυρίως της σεφερικής ποίησης, μ’ αυτό το βιβλίο του καταθέτει μια προσωπική περιδιάβαση σε επιλεγμένες αναγνώσεις, που τον συνόδευσαν την τελευταία δεκαετία, φωτίζοντας ταυτόχρονα τον τρόπο με τον οποίο η λογοτεχνία γίνεται εμπειρία ζωής.