Πρόκειται για ένα βιβλίο εξομολόγηση, στο οποίο ο συγγραφέας ανοίγει την ψυχή του και μοιράζεται τα πιο δύσκολα και αληθινά κομμάτια της ζωής του – το διαζύγιο, τον εγκλεισμό, τις εσωτερικές του μάχες. Με λόγο ωμό αλλά ειλικρινή, προβληματίζει για θέματα που σχετίζονται με την αγάπη, την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό. Μια πορεία αυτογνωσίας μέσα από τις πιο σκοτεινές στιγμές, που τελικά οδηγεί στο φως.

Μόνο που γράφω, τα μάτια μου θολώνουν, το μέτωπό μου ζαρώνει... κόβεται πέντε κύματα· τα γυαλιά μου, τα μαύρα μου γυαλιά του ενάμιση βαθμού πρεσβυωπίας «κουράστηκαν» πια να βλέπουν τόσα άνοστα κι ανάλατα συμβάντα. Η ανάσα μου πυκνώνει, βαραίνει, απεγνωσμένα ψάχνει για οξυγόνο! Ο πνεύμονάς μου βρίσκει ανηφόρα και η καρδιά μου… η καρδιά μου πάει να σπάσει και να με στείλει! Δίνω πέντε λεπτά διάλειμμα στον εαυτό μου, να ηρεμήσω... Έχασα τον έρωτα, έχασα τα φτερά μου… Όσο για την αγάπη, για την ουσιώδη αισθηματική αγάπη κρατάω πλέον μικρό καλάθι...