Η Φωνή του Αυθεντικού Στοχαστή είναι δοκιμιακού τύπου φιλοσοφικό έργο, το οποίο κατά διαστήματα μετατρέπεται σε φιλοσοφικό διάλογο. Ο Σταύρος Χρ. Αναστασόπουλος πραγματεύεται από την αρχή την έννοια του φιλοσόφου, υποστηρίζοντας πως αληθινός στοχαστής είναι μονάχα αυτός/ή που δύναται να συλλαμβάνει «αυτόβλαστη σκέψη», όπως την ονομάζει. Τα επιστημονικά βιβλία που εξετάζουν την ζωή, τα γραπτά και τις απόψεις άλλων διανοητών χαρακτηρίζονται από τον συγγραφέα ως «ερμηνεία της πνευματικής ετερότητας» και δηλώνεται πως δεν καθιστούν τους συγγραφείς τους φιλοσόφους. Ο τίτλος αυτός αποκτάται υποχρεωτικά με την οικοδόμηση αυτόνομου συστήματος, ηθικού, πολιτικού, αισθητικού κ.ά.
Ηθικά, το σύγγραμμα αναδεικνύει τις αρετές και τα ελαττώματα των αληθινών φιλοσόφων. Λόγω της πνευματικής τους πολυμέρειας είναι άνθρωποι κατεξοχήν αντιφατικοί, κάτι που εξηγεί και την παρόμοια πρόσληψη και κατανόησή τους: άλλοτε γίνονται εξαιρετικά αντιπαθείς, άλλοτε η διάνοιά τους είναι ιδιαίτερα σαγηνευτική. Όλα αυτά, διότι πασχίζουν να ενσταλάξουν την ηθικότητα στις ψυχές των συμπολιτών τους ρισκάροντας την ατομική τους υπόληψη. Διαθέτουν, δηλαδή, ηρωικό ήθος και κινούνται όχι με βάση τις καθιερωμένες απόψεις, αλλά με οδηγό τους μια διανοητικά διαυγή εσωτερική παρόρμηση. Μεταφυσικά, τέλος, ο συγγραφέας επεξεργάζεται το ενδεχόμενο μιας θεολογικής φιλοσοφίας.