Μια μικρή θυσία:
«Μάνα, όταν μεγαλώσω, θα γίνω παγωτάρης»!
«Να γίνεις, μωρό μου».
«Ναι, μα εγώ δεν θα πουλώ τα παγωτά μου»!
«Και τι θα τα κάνεις, Γιωργάκη μου»!
«Θα τα τρώγω, μάνα!... Θα τα τρώγω»!
Τέτοια μανία, με τα παγωτά, ο Γιωργάκης. Κι όμως, τα θυσίασε για δυο ολόκληρους μήνες, χωρίς να πει λέξη σε κανένα, με στόχο να…

Μεταστροφή:
Μου είχε γίνει έμμονη ιδέα να σκοτώνω οχιές. Δεν ησύχαζα, αν δεν τις έβλεπα με συντριμμένο το κεφάλι. Πού να το φανταστώ, πως κάποτε θα ‘λεγα στον αδελφό μου:
«Πάμε, Άρη!... Δε θα ξανασκοτώσω οχιά»!... Και δεν σκότωσα, από τότε, ούτε φιδάκι!

Ο χαιρετισμός!
«Μην τους χαιρετάτε»!... Μας φώναξε κάποιος, δείχνοντας προς το μέρος των Τούρκων. Μα εμείς, ούτε που τους ακούσαμε. Χαιρετούσαμε και μας χαιρετούσαν μια ο Έλληνας και μια ο Τούρκος. Ναι, εμείς τα παιδιά, αναγκάσαμε τους στρατιώτες να ξεχάσουν, για λίγο, τη σκληρή πραγματικότητα.

Ο πιο γλυκός θάνατος:
Ο Χέντρικ ήταν ένα σκυλί με τσαγανό λυκόσκυλου και καρδιά μικρού παιδιού. Αγαπούσε κι αντιπαθούσε σαν άνθρωπος, με μια, όμως, διαφορά. Ποτέ δεν υποκρινόταν. Σ’ αυτό έμοιαζε με τα παιδιά. Αυτό που νιώθουν θα το εκφράσουν είτε αρέσει είτε όχι…

Αν είναι, αμαρτία το κάπνισμα…:
Ο Γιαννάκης παρακολούθησε, στο σχολείο του, μια ταινία σχετική με το κάπνισμα. Το μεσημέρι, ο πατέρας του τον έστειλε στο περίπτερο να του αγοράσει τσιγάρα…