Ο Πέτρος είναι ένα καλό αλλά γκρινιάρικο αγόρι. Μια μέρα καθώς κάθεται και κλαίει, σ’ ένα παγκάκι κοντά στο σπίτι του, για κάτι ασήμαντο, τον πλησιάζει ένα σκυλάκι που το λένε Συννεφούλη. Ο Συννεφούλης και ο Πέτρος θα ξεκινήσουν ένα διάλογο που θα οδηγήσει στην εξιστόρηση της ζωής του Συννεφούλη. Μέσα από αυτήν ο Πέτρος θα ανακαλύψει τι είναι σημαντικό στην ζωή και θα τον βοηθήσει να ωριμάσει.
«Γιατί κλαις μικρέ;»
«Η μαμά μου δεν μου αγοράζει κρουασάν. Μα για μισό λεπτό. Μπορείς και μιλάς; Πως γίνεται αυτό, αφού είσαι σκύλος!»
«Δεν ξέρω. Πρώτη φορά μου συμβαίνει αυτό. Το όνομά σου μικρέ;»
«Πέτρος. Το δικό σου ποιο είναι;»
«Κλάουντ!» «Τι σόι όνομα είναι αυτό;»
«Βλέπεις είμαι άσπρος σαν σύννεφο. Θα σου διηγηθώ όμως άλλη στιγμή πως έγινε και με βγάλανε Κλάουντ. Νομίζω τώρα είναι η ώρα για να πας στο σχολείο σου».
Ο Συννεφούλης είναι μια γλυκιά, συγκινητική ιστορία που μπορεί να κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι το τέλος.