«Το ξέρω πως στο τέλος θα ηττηθώ από τον χρόνο. Μέχρι τότε προσπαθώ να τον κερδίζω στα σηµεία».

Από την Πάτρα του 1947 µέχρι την Ελλάδα του Μνηµονίου, ο Θάνος Μικρούτσικος, συνοµιλώντας µε τον Οδυσσέα Ιωάννου, καταθέτει µε απόλυτη ειλικρίνεια γεγονότα, σκέψεις, συναισθήµατα. Μιλάει για τη ζωή του, το τραγούδι, την πολιτική.
Μέσα από τον τρόπο του να µετράει, να κρίνει και να ζυγίζει την ουσία της ζωής του και της τέχνης του αποκαλύπτει τη διαδροµή ενός δηµιουργού που κέρδισε στα σηµεία τον χρόνο αφήνοντας το στίγµα του στον χάρτη του νεοελληνικού πολιτισµού.
Μέσα από τη διορατική µατιά του ανοίγει ένα παράθυρο για όλους.
Γιατί, όπως έλεγε, «χρειάζεται πάντα ένα παράθυρο ανοιχτό προς το όνειρο για να µας κάνει να περπατάµε και µόνο τότε µπορούµε να βγούµε στο φως».
Παρεµβάλλονται κείµενα του Οδυσσέα Ιωάννου, µατιές και σκέψεις του επάνω στις αφηγήσεις του συνθέτη.