«Τον υποδέχθηκε μ’ ένα περίεργο ύφος, πικρίας και θαυμασμού ταυτόχρονα, σαν σκυλί μετά από κλοτσιά.
***
Αργότερα, άλλα τραπουλόχαρτα ήρθαν και μπλέχτηκαν στην ατελείωτη πασιέντζα της αϋπνίας.
***
Και πάντα κατέληγε εξοργισμένος με την ευκολία με την οποία η άγνοια ευνοεί το θαυμασμό.
***
Κοιτάζονταν (…) μουρμουρίζοντας μια ευτυχία με σφυγμούς και μονοσύλλαβα.»

«Το Οκτάεδρο, που εκδόθηκε το 1974, κατέχει μια προνομιακή θέση στον κύκλο των συλλογών όπου ο Κορτάσαρ αποτύπωσε τις προσωπικές του εμμονές κι εκείνες της εποχής του. Τα οκτώ διηγήματα που απαρτίζουν το βιβλίο και αποτελούν τις οκτώ όψεις ενός πολύεδρου, είναι ιστορίες που εξεγείρονται ενάντια στη δεσμευτική λογική και τη φαινομενική συνοχή και σαφήνεια του κόσμου. Στον κόσμο του Οκτάεδρου, το πραγματικό ερμηνεύεται ως κάτι αδιαχώριστο από το φανταστικό, αναδεικνύοντας την ύπαρξη μιας άλλης πραγματικότητας, μιας άλλης τάξης πραγμάτων για την οποία γνωρίζουμε ελάχιστα ή τίποτα. Αυτό που τελικά καταφέρνει ο Κορτάσαρ σ’ αυτό το εντυπωσιακό βιβλίο είναι να δημιουργήσει νέους νόμους για να ερμηνεύσει την πραγματικότητα της ύπαρξής μας, νέους νόμους ενάντια στον ντετερμινισμό της καθημερινότητας.»

Antonio Ortega,
La función del lenguaje