Ιστορίες γυναικών. Παραλλαγές και παράφωνες νότες στο ίδιο θέμα, τη Θηλυκότητα. Οι αφηγήσεις γύρω από το τζάκι στο «μοναστήρι» αναζητούν το νήμα στον ψυχο-σεξουαλικό κόσμο της γυναίκας κι επιβεβαιώνουν: η γυναίκα δεν «κλείνει» ποτέ, η θηλυκότητα, χωρίς ηλικία, είναι η αναμνηστική γιορτή όλων των αγγιγμάτων, σιωπηλών μηνυμάτων, βιωμάτων στη διάρκεια της ζωής από τα πρώτα χρόνια της.
Η Λογοτεχνία συναντά την Ψυχανάλυση και τη Νευροεπιστήμη, τα γονίδια και οι νευρώνες το Ασυνείδητο και το φαντασιακό κι ερμηνεύουν: ερωτική ολοκλήρωση, ναρκισσισμό, ενοχή, εξιδανίκευση και μαζοχισμό, φετιχισμό, γυναικεία ομοφυλοφιλία, μιμητική επιθυμία, ζήλια, απώλεια εαυτού, φοβία κι εγκατάλειψη. Ο γιος μοδίστρας αφιερώνει τη σπουδή στη Θηλυκότητα –αντί για την Τεχνητή Νοημοσύνη– στο μεγαλύτερο θαύμα στο Σύμπαν, στον ανθρώπινο εγκέφαλο, και μάλιστα στη θηλυκή πολυτροπία του.