Οι εξομολογήσεις είναι μια πανάρχαια πρακτική κατά την οποία ο συγγραφέας αναλογίζεται μύχια τη ζωή και τις εμπειρίες του. Στη συνάντηση μεταξύ εκείνου που γράφει και του αναγνώστη ανακύπτει ένας χώρος οικειότητας όπου ξεγυμνώνονται οι πληγές του συγγραφέα. Ο αναγνώστης λειτουργεί ως μάρτυρας του αφηγήματος, ενώ δημιουργούνται επίσης χώροι για τη δική του αυτοανάλυση.
Καθώς εκτίθεται ό,τι συνήθως αποσιωπάται, αναδύονται οι βαθύτερες σκέψεις, τα λάθη των δυο τους, οι αδυναμίες τους και οι εσωτερικοί αγώνες τους. Αυτή τη στιγμή που βρίσκονται μόνοι ενώπιος ενωπίω, δύο άνθρωποι μοιράζονται και βιώνουν στοχασμούς σχετικά με την ανθρώπινη κατάσταση.
Πιστός στην καλλιτεχνική του ταυτότητα, ο Σέρχιο Μπλάνκο καταδύεται εδώ σε ένα έργο που συνδυάζει μεθόδους τυπικές της ακαδημαϊκής γραφής και την ήδη γνωστή θεατρική αυτομυθοπλασία.
Σε αυτές τις τρεις αυτομυθοπλαστικές διαλέξεις, ο συγγραφέας εμβαθύνει στα μεγάλα θέματα που πλαισιώνουν το ανθρώπινο ον. Εδώ παρατίθενται παιδικές αναμνήσεις, πραγματικά και φανταστικά πρόσωπα, έρωτες, απογοητεύσεις, οδύνες και μια ατελείωτη σειρά αναφορών σε διαφορετικές καλλιτεχνικές εκφράσεις.
Οι εξομολογήσεις του Γαλλο-Ουρουγουανού συγγραφέα αποκαλύπτουν σπαράγματα της ουσίας μας, αυτού που μας αδελφώνει ως μέλη του ίδιου είδους, με όλο το φως και όλες τις σκιές του.

Martín Cedrés Silva