Ήθελε να ξεφύγει από τη μιζέρια της οικογένειας και του τόπου της. Οι προκαταλήψεις της κοινωνίας, όμως, θα την οδηγήσουν σε έναν γάμο δίχως αγάπη, σε μια ζωή στεγνή από όνειρα. Η Αναστασία καλείται καθημερινά να αντιμετωπίζει τον δήμιο της, τα ξεσπάσματα και τη βίαιη συμπεριφορά του, χωρίς να αντιδρά. Ξέρει πως η σωτηρία της βρίσκεται στα χέρια της, αλλά δεν έχει τη δύναμη να φύγει. Μέχρι που ένα τραγικό γεγονός, το πιο επώδυνο για μια γυναίκα και μια μάνα, θα τη βοηθήσει να ανακαλύψει ξανά το σθένος που κρύβει μέσα της. Θα περάσει από Συμπληγάδες, μα θα προσπαθήσει να μην συντριβεί, να μην πνιγεί. Η αγάπη και η τρυφερότητα, που θα της προσφέρει εκείνος που ποτέ δεν ξέχασε, θα την επαναφέρουν στην επιφάνεια.

Λένε πως ο χρόνος γιατρεύει τις πληγές. Μα για κάποιες πληγές, όμως, ίσως ο χρόνος να μην είναι ποτέ αρκετός. Γιατί πρέπει να αποδεχόμαστε την απώλεια, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ξεχνάμε…

Άραγε, θα καταφέρει να λυτρωθεί; Ή θα μείνει για πάντα αιχμάλωτη όλων εκείνων των στιγμών που τη γονάτισαν; Όλων εκείνων που χάθηκαν για πάντα χωρίς επιστροφή;