Aυτό που με παρακίνησε να γράψω για τον Κωνσταντίνο Πλεύρη είναι το γεγονός, ότι επί σειρά ετών του επιτίθενται εφημερίδες, τηλεοράσεις, δημοσιογράφοι, δημοκράτες, κομμουνιστές, αριστεροί, εβραίοι, κόμματα, πολιτικοί και του επιτίθενται όχι για παράνομες ή ανήθικες πράξεις, αλλά για τις ιδέες του.
Το άλλο που κέντρισε την προσοχή μου είναι όλοι όσοι επιτίθενται στον Πλεύρη αρνούνται να τον αντιμετωπίσουν σε διάλογο μαζί του. Γιατί άραγε;
Και το τρίτο. Με εντυπωσίασε η αντοχή του Πλεύρη που δεν σωπαίνει, δεν συμβιβάζεται, αλλά με τα πολλά βιβλία, άρθρα και ομιλίες του ορθώνει φωνή που προκαλεί.