Το Fractum κινείται στα όρια της διάλυσης και της αυτογνωσίας. Ο τίτλος κουβαλά την ηχώ του θραύσματος μια ρήξη, άλλοτε βίαιη κι άλλοτε ανεπαίσθητη. Είναι οι μικρές καταπτώσεις που αποκαλύπτουν όσα προσπαθήσαμε να κρατήσουμε ακέραια.

Το Fractum είναι η στιγμή που αναγνωρίζουμε πως τίποτε δεν μένει τέλειο. Πως το εύθραυστο είναι η αλήθεια της ύπαρξης, και μέσα σε αυτό το τρέμουλο κρύβεται η μεγαλύτερη αντοχή. Η ρωγμή δεν είναι αποτυχία, αλλά μαρτυρία ότι δοκιμάσαμε, ότι ρισκάραμε, ότι ανοίξαμε χώρο για κάτι μεγαλύτερο από εμάς.

Και έτσι, μέσα από ό,τι μας διέλυσαν, βρίσκουμε τον τρόπο να σταθούμε ξανά διαφορετικοί, πιο διάφανοι, πιο αληθινοί.Η γραφή της ποιητριας είναι εντυπωσιακά πυκνή και ποιητικά φορτισμένη. Θαυμάσια !