ΓΡΑΜΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΤΟ 1980, μέσα στη φτώχεια και την παρανομία, η Αμβέρσα, το πρώτο μυθιστόρημα του Ρομπέρτο Μπολάνιο, παρέμεινε αδημοσίευτη για εικοσιδύο χρόνια και εκδόθηκε μόνο λίγους μήνες πριν από το θάνατο του συγγραφέα. Ο ίδιος την περιέγραψε ως «αστυνομικό μυθιστόρημα, αν και μπορεί να μην της φαίνεται». Μας αποκαλύπτει τον Ρομπέρτο Μπολάνιο στην πιο πειραματική και πολυσύνθετη εκδοχή της γραφής του.
Στα όρια πεζογραφίας και ποίησης, η Αμβέρσα αποτελείται από 56 «αποσπάσματα», 56 αδέσποτες σφαίρες των οποίων ο στόχος παραμένει κρυφός από τον αναγνώστη. Σαν μικρές λάμψεις χωρίς σειρά και τάξη, που απλώς υπονοούν την ύπαρξη ενός πιο εκτυφλωτικού φωτός, οι αναδρομές και οι παρεκβάσεις, που με τη φωνή διαφορετικών χαρακτήρων –ζωντανών και νεκρών– γεμίζουν αυτές τις σελίδες, μας μιλούν για καμπούρηδες, ναρκωτικά, πόρνες, ταινίες, συγγραφείς χωρίς λέξεις, δολοφονίες, δολοφόνους και δολοφονημένους.
Σε αυτό το θρίλερ χωρίς έκβαση, παρελαύνουν πτώματα μπάτσων, σαδομαζοχιστικές σκηνές, μεσογειακές παραλίες που σαρώνονται από τον φθινοπωρινό αέρα, έρημα κάμπινγκ, σαν αυτό όπου ένας λαθραίος Χιλιανός γράφει το πρώτο του μυθιστόρημα, παραισθήσεις, εφιάλτες σχολαστικά καταγεγραμμένοι, και οι πρώτοι ντετέκτιβ-φαντάσματα που ξεστρατίζουν από την πορεία τους. Παραδέρνοντας μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας, μεταξύ ψυχικής υγείας και τρέλας, ο αναγνώστης βρίσκεται πάνω από μια σκακιέρα που έχει όλα τα πιόνια αλλά καμία εγγύηση ότι θα βρει λύση.
Η Αμβέρσα είναι μια προειδοποιητική έκρηξη που συμπυκνώνει τα στοιχεία που θα ξεδιπλωθούν στα μεταγενέστερα βιβλία του Μπολάνιο, από τη Ναζιστική λογοτεχνία στην Αμερική ώς τους Άγριους ντετέκτιβ.