Μια ειλικρινής, συγκινητική και βαθιά ανθρώπινη αληθινή ιστορία που μας υπενθυμίζει ότι η ελπίδα και η χαρά μπορούν να βρίσκονται ακόμα και στις πιο μικρές γωνιές της ζωής, όπως, για παράδειγμα, σε ένα πιάτο τοκμπόκι, από τη συγγραφέα «φαινόμενο» που τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας παγκοσμίως.

ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ: Λοιπόν, πώς μπορώ να σε βοηθήσω;

ΕΓΩ: Νομίζω ότι έχω ελαφριά κατάθλιψη.

Να μπω σε λεπτομέρειες;

«Γιατί δυσκολευόμαστε τόσο να είμαστε ειλικρινείς με τα συναισθήματα μας; Μήπως επειδή η ζωή μας εξαντλεί τόσο, που δεν έχουμε χρόνο να τα μοιραστούμε; Αισθανόμουν μια ακατανίκητη επιθυμία να ανακαλύψω κι άλλους που ένιωθαν όπως εγώ. Έτσι αποφάσισα, αντί να τους αναζητώ μάταια, να γίνω εγώ το άτομο που θα μπορούσαν να αναζητήσουν – να σηκώσω ψηλά το χέρι μου και να φωνάξω “εδώ είμαι” με την ελπίδα κάποιος να με δει, να αναγνωρίσει τον εαυτό του σε μένα και να με πλησιάσει, ώστε να βρούμε ο ένας παρηγοριά στην ύπαρξη του άλλου».