Είναι το δέκατο βιβλίο του Ν. Μαργιωρή και πρωτοεκδόθηκε το 1979 (δύο εκδόσεις).
Σ’ αυτό ο συγγραφέας δίνει απάντηση προσωπική, απόλυτα δική του, στο μέγα θέμα κάθε εποχής, το εσχατολογικό. Η μυστικιστική ψυχή του φανερώνει τις εμπειρίες της και προσπαθεί να δώσει την απάντηση, με μέσο και όργανο το Νου και τη γραφίδα, για υπερδιανοητικά και υπερσυνειδητά συμβάντα. Βάσει αυτών ξεδιπλώνεται ένας αιώνιος δημιουργικός κύκλος, που τον συντονίζει και τον δημιουργεί ο ΛΟΓΟΣ, που στην ανθρώπινή μας γλώσσα λέγεται Ιησούς Χριστός.
Στο εν λόγω έργο μας κυριαρχεί ένας βαθύς και ατέλειωτος οραματισμός, συνδυασμένος και ενισχυμένος με Πυρηνική Φυσική, Αστρονομία, Αστροσοφία, Θεολογία και Εσωτερική Φιλοσοφία, από τον πρόλογο ακόμα και φτάνει στον επίλογο πολύ γιγαντωμένος για να προσφέρει στον κατάπληκτο αναγνώστη σκηνές υπερβιβλικών και απίθανων εικόνων.
Η Γένεση και Θάνατος των κόσμων ξετυλίγεται μπροστά στη φυσική οθόνη που παρακολουθεί ο αναγνώστης και βλέπει ότι κανένα από τα όντα που γεννιούνται μέσα στους πολυποίκιλους κόσμους της Δημιουργίας δεν εξαιρείται και δε διαφεύγει από τους αιώνιους Νόμους, που καθορίζουν και εποπτεύουν την αρχή και το τέλος τους.
Ύλη, Αντιΰλη και Υπερύλη υπακούουν και ακολουθούν πιστά το εκτελούμενο Σχέδιο Εκείνου, που σκοπός του είναι η εξέλιξη των κόσμων και των όντων, της ίδιας της Ουσίας Του τα προϊόντα. Ένας αγώνας ατέλειωτος των διχασμένων δυνάμεών Του γεννά τη ζωή και τη μορφή στους άπειρους κόσμους Του και κατευθύνει το αιώνιο ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ. Η μεγαλειώδης αυτή και αιώνια σκηνή που μέσα της κινούνται τα Πρωτοσπέρματα της Πανδημιουργίας περιγράφεται, ερμηνεύεται και ζωγραφίζεται ανάγλυφα μέσα στις ανεπανάληπτες σελίδες του βιβλίου....