Ο Τούρκος στον κήπο, Ξανθούλης, Γιάννης, Εκδόσεις Καστανιώτη

Ο Τούρκος στον κήπο

Μυθιστόρημα

Βιβλίο Νεοελληνική πεζογραφία - Μυθιστόρημα >> Εξαντλημένο

Κοινοποίηση

Μέση βαθμολογία	Σε αριθμούς	Σύνολο κριτικών
	3.3/5	7

85% των αναγνωστών θα το πρότεινε σε φίλο-η του!

Για να γράψετε και εσείς την κριτική σας για αυτό το βιβλίο, πρέπει πρώτα να συνδεθείτε.

Σύνδεση Τώρα

Mina Papad

14-07-2019 21:27

Υπέρ Ενδιαφέρον, Πρωτότυπο

Κατά Περίπλοκο

Ωραίο, αλλά όχι το καλύτερο του Ξανθούλη

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Sofia Malliarou

18-11-2015 18:22

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Zagori Viki

03-10-2015 11:17

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Georgia Karvounaki

15-05-2015 16:19

Υπέρ Ενδιαφέρον, Πρωτότυπο, Πλούσια πλοκή

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Evita Kaperoni

16-01-2015 15:28

Υπέρ Ενδιαφέρον, Διασκεδαστικό

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Olga Papadopoulou

23-05-2014 13:27

Καλύτερο σαφώς από τα προηγούμενα . Βγάζει και πάλι αυτη τη γλυκά και την κρυμμένη τρυφερότητα που συνυπάχουν με την άρρωστη ατμόσφαιρα και μια υπόνοια φόβου . Δημιουργεί ωραία αίσθηση , σε κρατάει ως το τέλος και η μαμά μου που έχει κι αναφορές από Κωνσταντινούπολη αλλα και ανατολική Θράκη το βρήκε υπέροχο.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Πάνος Τουρλής

Είναι το δεύτερο βιβλίο του Ξανθούλη που μου άρεσε και κατάφερα να ακολουθήσω μέχρι το τέλος, μετά τ

10-07-2013 12:15

Υπέρ Πρωτότυπο

Κατά Περίπλοκο

Είναι το δεύτερο βιβλίο του Ξανθούλη που μου άρεσε και κατάφερα να ακολουθήσω μέχρι το τέλος, μετά το Πεθαμένο λικέρ. Είναι ένα ταξίδι στο άγνωστο, στο μεταφυσικό, στο υπερφυσικό. Αν μου επιτραπεί η έκφραση, θα έλεγα ότι η υπόθεση είναι για τα μπάζα. Ένα πιαδί-μέντιουμ επικοινωνεί με την αδελφή ψυχή του στην Αδριανούπολη ενώ ένας Τούρκος στον κήπο ξεκληρίζει τους τελευταίους επιγόνους του. Είναι τέτοια η γραφή του Ξανθούλη όμως που σε ταξιδεύει. Ξερεις ότι θα διαβάσεις κάτι υπερβατικό, κάτι ονειρικό, κάτι που θα σε ταξιδέψει κι ευτυχως εν προκειμένω δεν απογοητεύεσαι (μη μου θυμίσει κανείς το Τρένο με τις φράουλες γιατί θα ουρλιάξω). Για να απαντήσω (;) στις απορίες των συν-αναγνωστών μου ίσως το φάντασμα είναι ο κουτσός Τοπάλ Γιλντίζ, που εμφανώς αδικημένος (αν και κουτσός έπρεπε να θανατωθεί, όντας αδελφός του Σουλτάνου) επέστρεψε για να εξολοθρέψει με τη σειρά του τους τελευταίους επιγόνους της αυτοκρατορικής γενιάς των Οσμανλήδων, αφήνοντας τελευταίο τον άδικο χαμό του πρωταγωνιστή Ηλία. Εξαιρετικό το τελευταίο μέρος που περιγράφεται η Κωνσταντινούπολη (πήγα πρόσφατα και ήταν σαν να ήμουν ξανά εκεί, το Σαράι, το Ντολμάμπαχτσε, η ασιατική πλευρά, το Μπεμπέκ, όλα τόσο όμορφα και τόσο μαγικά δοσμένα). Αν εξαιρέσουμε κάποιες άσκοπες φλυαρίες, κάποιους χαζούς εμετούς (μα κόκαλα να ξερνάει ο άλλος; ), αν εξαιρέσουμε ότι γέλασα με τη Βουγιουκλάκη να παίζει ρόλο κομπάρσου στα πρώτα χρόνια της ζωής του Ηλία, κατά τα άλλα το βιβλίο είναι γνήσιος Ξανθούλης, με φαντασματα, με υπερβατικά στοιχεία και με πικρές δόσεις καθημερινότητας. Και φυσικά δεν λείπουν οι ομοφυλοφιλικές και οι αιμομικτικές αναφορές. Ένα καλοδουλεμένο παζλ, με πολλά και διαφορετικά στοιχεία. Κάτι από αυτά θα κρατήσει τον κάθε αναγνώστη.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Το ακολουθούν	1
Το έχουν	10
Το θέλουν	0
Αγαπημένο τους	0
Το δανείζουν	0
Το δάνεισαν	0
Το δανείστηκαν	0
Το διάβασαν	10
Το διαβάζουν	0
Το χαρίζουν	0
Το ανταλλάσσουν	2

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Βιβλιοπωλεία κοντά μου!